Een klein gelukje

Afgelopen koninginnedag lag op de vrijmarkt op een tafeltje, tussen allerlei rommel een klein houten kistje met daar in een piepklein Leica replica cameraatje. Een onweerstaanbare musthave voor iemand als ik. De verkoper vertelde er een fantastisch verhaal bij, een verhaal dat moest onderstrepen hoe waardevol, uniek en daardoor bijna onbetaalbaar dit kleinood was.

Enfin, zo nodig hoefde ik het nu ook weer niet te hebben voor die prijs dus met mijn zoon aan de hand vervolgde ik struinend mijn weg. Echter het kleinood liet mij, maar ook mijn zoon niet los dus op zijn aandringen zochten we een plekje in de schaduw, waar we op de iPhone even konden googlen hoe uniek en onbetaalbaar dit gevalletje nu werkelijk was. Het bleek niet zomaar iets, het was een heus replicaatje, met een piepklein hard schijfje er in. Op de verzamelaarsmarkt goed voor een bedrag van €150,- tot €200,- euro.

Toch nog eens terug naar het rommelige tafeltje, wie weet… “Meneer, daar ben ik weer. Ik vind het toch zo’n geinig dingetje, voor €35,- neem ik ‘m mee” De meneer keek me nog eens indringend aan en zei toen:”Vooruit dan maar, als je ‘m zo graag wilt” waarop zijn vrouw verontwaardigd uit riep:”En aan die vorige wilde je ‘m nog niet voor €60,- verkopen”

…. Soms heb je een klein gelukje.